Instructieweken KNGF

img_0474Dag 10

De laatste dag is aangebroken. Na het ontbijt werden we uitgenodigd voor een kop koffie in een (oefensetting) restaurant. Met jas aan en de hond in tuig gingen we 1 voor 1 richting het restaurant. We hadden een reunie van de instructieweek augustus 2016 dus dat zou gezellig bijkletsen worden. Het bleek iets anders te gaan. Aangekomen in het restaurant bleek het net open en het vuil van de vorige avond lag nog op de grond. Overal lagen boterhammen. Onze jas werd aangenomen en we mochten aan een tafel gaan zitten. Daar troffen we de rest van de groep ook aan. Alle hondjes bij de tafel. Je mocht zelf kiezen of je het tuig aanhield of af deed. Ik koos voor het afdoen van het tuig. De serveerster (een van de trainsters) bood ons koffie aan en koek. Ondertussen haalde ze alles uit de kast om de honden af te leiden en  ze te aaien. Aan ons de taak om haar op een leuke manier duidelijk te maken dat we daar niet van gediend waren en waarom niet. Na deze gezellige maar moeilijke oefening kregen we nog wat tips mee. Helaas kwam er niet veel van bijkletsen door de vervelende serveerster dus deden we dat maar in de clientenbus naar Amstelveen.

In Amstelveen mocht ik mijn wensen een beetje uitspreken. Wat wilde ik graag nog eens doen. Mijn voorkeur lag meteen bij het minstens 3 keer nemen van de draaideur bij het winkelcentrum. In het nemen van draaideuren ben ik nu eenmaal geen held. Zo gezegd, zo gedaan. Een stukje wijk door, het centrum in, de markt nog eens over en de draaideuren door. Ik had daarna echt het gevoel dat ik er klaar voor was. Klaar om zonder trainster op de achtergrond de wijde wereld in te gaan. Zelf!

Terug op het KNGF voor de lunch en een rondleiding door de kennel met onze uitgenodigde familie.  Om vervolgens met z’n allen naar Ouderkerk te gaan. Daar waar we met de kennismaking begonnen, daar eindigde de instructie ook. Wat een verschil! Wat een hoop geleerd! Wat kan ik een hoop energie overlaten aan mijn Nike!

Dag 9

Vandaag kregen we de grote uitdaging voor onze kiezen. Alles wat we geleerd hadden kwam samen. WE gingen een lange route lopen. Ik was als eerste aan de beurt om 8 uur. Met de clientenbus gingen we naar het NS station Amsterdam Amstel. Daar waren we gisteren geweest voor uitleg en oriëntatie. Vandaag stak ik de brede oversteek geheel zelfstandig over. De trappen, de poortjes, weer de trappen en naar boven. Het in en uit de trein stappen was best ff spannend zo voor de eerste keer maar de trainster had het rustig uitgelegd en we kregen ook de tijd van de conducteur. Een paar minuten later stapten we uit op Amsterdam CS. Even weer stil staan om te oriënteren en met het commando zoek de trap gingen we naar beneden, de hal door, de poortjes door en naar buiten. Daar liepen we over het Damrak, de dam richting het Waterloo plein. Daar zijn we niet overheen geweest maar bij de Nieuwstraat pakten we de metro terug naar Amsterdam Amstel. Ik ben beslist geen held als het om mobiele obstakels gaat en daar krioelde het natuurlijk van in Amsterdam. Verder ook alle auto’s tram bellen, fietsers, eten op de stoepen, de vuiniswagen en alle vuilnis op de straat. Na een aantal hele lange maar echt perfect gelopen grote oversteekpunten stortte ik mij even op de grond om Nike een bijzonder dikke knuffel te geven. Hij heeft echt zo ontzettend goed gewerkt! Hij heeft echt zo ontzettend goed zijn best gedaan. Hij heeft echt mij zo rustig, veilig, enthousiast, en liefdevol door Amsterdam geloodst. Ik kon volledig op hem vertrouwen.

Drie weken geleden was ik met Paul in Amsterdam en toen wij in de tram langs de Dam reden vloog de drukte me aan maar ik was ook ontroerd dat ik dit over 3 weken zou durven. En zie! Ik heb het gedaan! En jee wat gaf dat een kik!

Terug op het KNGF had ik een uur voor mezelf omdat toen de volgende lichting door Amsterdam mocht lopen. Ik ben op bed gaan liggen en Nike kreeg een door de kennel klaar gemaakte kong met feest snack.

Na de lunch de fotosessie voor het archief van het KNGF en daarna naar de dierenwinkel en naar het bos. De honden mochten overigens niet mee de winkel in. Dat zou een te grote verleiding zijn.

In het bos was het nog even met elkaar los en van elkaar genieten. Terug maakten wij ons op voor het echt werk. Het tekenen van het contract en de uitleg bij de papieren en het pasje enz. Een hee mooi bijna ontroerend moment. Ik teken voor een lieve Belg. Een clown, een onzekere veiligheid zoekende lieverd. Een grapjas die je graag uitprobeert maar die het volgende moment de grootste charmeur is met zijn contact liggen, likken en lovebites. Hij heeft zijn droombaan! Ik heb mijn vrijheid en mijn zelfstandigheid. Vanaf nu mag ik mij geleidehond gebruiker noemen.

Na ons laatste avondmaal hebben we nog lang na zitten kletsen. Twee weken om nooit te vergeten. Een instructiegroep om nooit te vergeten. Mijn lachspieren zijn enorm getraind.

Morgen de laatste dag. S Morgens nog een rondje winkelcentrum en markt. Morgen middag komt de familie en geven wij een rondje Ouderkerk aan de Amstel weg.

Maar voor het zover is. Bedankt Eline, Marianne en Rijk! En bedankt instructie groep Marco Marjolein en Florian.

Onvergetelijke ervaring was dit!

 

Nike ligt te wachten tot hij aan de beurt isDag 8

De ochtend begon vandaag met een all-in one les gehoorzaamheid. De situatie die werd nagebootst was het wandelen aan de riem door een dorp of stad. Overal mensen, eten, honden, afleiding, gekke geluiden enz. De trainers leefden zich heerlijk uit met het strooien met brood, het lopen met een huishond, het klepperen met de deksel van de vuilnisbak en het langs komen joggen. Een voor een moesten we door deze situatie heen met onze hond, volgend, babbelend, corrigerend en belonend. Nike vond vooral de vreemde huishond heel erg spannend en van harde vreemde geluiden schrikt hij ook wel af en toe. Aan mij dus om het trekken aan de riem en het blafferige/pieperige onder controle te houden. De twee \ boterhammen hadden niet zijn voorkeur.

Na de gehoorzaamheid les vertrokken we richting het Amstel NS station. We moesten er 2 hoge trappen op, de poortjes door, nog een trap op en naar het spoor. Op het perron mocht ik even blijven staan. Even de drukte van de passagiers voorbij laten gaan. Daarna lieten we Nike een bankje zoeken om even de situatie te bespreken. Mij werd uitgelegd hoe ik in en uit de trein moest stappen en vervolgens deden we de taluutproef. Nike werkt heel rustig en secuur. Heel subtiel leidde hij me weg bij het taluut. Geweldig! WE hebben 2 keer een poging gedaan en hem daarna helemaal plat geknuffeld omdat het zo een knappe hond was. Daarna naar beneden en het station uit. Wat Nike erg moeilijk vind is het doorwerken terwijl hij honden moet passeren. Hij doet enorm zijn best maar op het station  was de uitdaging van 3 passerende hondjes toch echt te groot. Vervolgens vergat hij een stoepje. Niet erg want toen we het over deden corrigeerde hij het meteen en deed het prima.

Na het station stortte Nike helemaal in. In de middag pauze hebben we samen even gelegen. Hij in zijn mand en ik op bed. ’s Middags gingen we weer naar watergraafsmeer. Dit keer mocht ik zelf mijn route vullen met elementen die ik graag nog eens zou willen doen. Voor mij was dat winkelen (mobiele opstakels) en het oversteken op zebra’s en op drukke wegen. Zo gezegd zo gedaan. Nike heeft echt het super goed gedaan. Slechts 1 smalle doorgang schatte hij te breed in. Maar het knappe was dat hij kennelijk had gezien dat het over de weg ook niet zo handig was. Toen we het over deden besloot hij wel door het smalle deel te gaan maar heel voorzichtig en behoedzaam. Dat verdiende een hele dikke knuffel! Via het park weer naar de bus. In het park heel even los en hij kwam super goed op alleen maar mijn stem.

Vanavond heb ik mijn laatste avond theorie. Morgen wordt een mega drukke dag. Dan gaan we echt reizen met het ov , gaan we naar de dierenwinkel, foto’s maken voor het KNGF archief en eind van de middag zet ik mijn handtekening waarmee ik beloof het beste werk en de beste verzorging aan mijn held te geven tot aan en wellicht zelfs tot het eind van zijn leven!
Domie op een bankje. Nike zit tussen haar voetenDag 7.

Afgelopen nacht heb ik het voordeel van het fenomeen intern verblijven bij school instructie mogen ervaren. Nike is een straat veger. Hij pakt alles op van de straat en eet het op. Bij een van de theorie lessen werd ons verteld dat takjes eten niet hoort maar niet echt veel kwaad kon. Afgelopen nacht heeft Nike alle zorgvuldig gezochte takjes weer uit gespuugd. Ik

ontdekte dit door een enorme uitglijer te maken midden in de nacht bij de toiletgang. Voor zover mogelijk heb ik het zelf opgeruimd en de schoonmaak heeft mijn kamer flink onder handen genomen toen ik de stad in was.

De ochtend begon met een uurtje gehoorzaamheid. WE hadden hele moeilijke oefeningen. Het losvolgen. Gekleefd en niet gekleefd aan een koekje en het los volgen met een zwaaiend speeltje als afleiding. Dit laatste was voor Nike toch echt te moeilijk. We sloten af met een aport neerleggen en hij moest het speeltje komen brengen. Dat deed Nike overigens dan weer keurig.

De ochtend training in de stad was weer een pittige. Toch heel langzaam gaan Nike en ik elkaar steeds beter aanvoelen en durf ik beetje bij beetje hem ook aan te pakken op gedrag wat ik niet wil zien. Er was alleen 1 piep klein probleempje. Zijn links was stuk. Wat we ook probeerden. Soms echt boos met een nee. Hij nam de rechts keurig maar bij het commando links slofte hij gewoon rechtdoor alsof hij werkelijk het niet gehoord had.  Verder hebben we vanmorgen weer op het zelf oplossen van gemene opstakels geoefend, op smalle gedeelten en wat ik wanneer dan moet doen. En natuurlijk weer op het oversteken van een drukke weg. Op de links na ( maar ja stuk is stuk niet waar….) ging het echt super goed! De stoepjes waar we vorige week zo op moesten hameren gingen alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. De gelijks vloerse stoepen gingen stukken beter!

S Middags bij de lunch schoof een medewerkster aan om te vertellen over het ambasadeurschap voor het KNGF. Een leuk gesprek!

Terwijl we vanmorgen in watergraafsmeer liepen, liepen we vanmiddag de trainingsronde weer in de Pijp. Ik mocht als eerste. Omdat het vanmorgen zo super ging hebben we wat nieuwe elementen toegevoegd. Bij een hotel een opgang voor rolstoelen en koffers heeft de trainster mij laten ervaren hoe diep de afgrond was. Dit was dik een halve meter. Nike beschermde mij met zijn hele lijf! Ook hebben we voor het eerst een trap op en een trap af geoefend. Op lukt me wel in de beugel, af durf ik beslist niet zonder leuning te lopen.

Wonder boven wonder was vanmiddag tijdens de training de links bij Nike ineens gemaakt. Hondenmonteurs doen dat soort dingen kennelijk ook tijdens de luchpauze. 🙂 De linker bochten liep hij keurig. Nu vond hij dat ik best door smalle doorgangen kon als ik zelf ook even mijn buik in zou trekken. Dat deden we vandaag een paar keertjes over. Maar ook op dat punt heeft hij een paar hele mooie knappe dingen laten zien. Overigens loopt de trainster soms ook bewust nu met mij terug om mij te laten ervaren wat Nike dan zo goed heeft gedaan!  Ik ga mezelf ook steeds stoerder en trotser op mezelf voelen en Nike is voor mij een HELD!

Vanavond heb ik weer een theorie avond. Morgen gaan we trainen op een Amsterdams NS station.
Nike kauwt op een nylaboneDag 6

Vanmorgen om half 10 was het weer zover. Na een bak koffie ging het programma van de 2e week op het KNGF weer beginnen. Nadat de honden en wij weer herenigd waren vertrokken we met de clientenbus naar de Middelpolder. Daar mochten de honden even ontspannen. Voor ons een mooie oefening in het af en toe terug roepen van de hond maar vooral genieten van blije vieze stinkende modderhonden. Na de lunch op het KNGF zelf gingen we weer vol aan de bak op straat in de Amsterdamse wijk de Pijp. Dit keer liep ik niet als eerste maar als tweede. Het kon ook want het was niet zo heel erg warm weer.

Het afgelopen weekend had ik voor mezelf wat aandachtspunten op papier gezet en dit had ik een aantal keren mezelf overhoord. Het hielp want ik liep echt een heel stuk zelfverzekerder. En Nike voelde dat! Het meelopen ging super goed, het stoepjes aangeven door Nike ging super goed. Mooi om te zien was dat hij nog wel het een en ander aan troeven had om mij uit te proberen. Zo plaste hij in tuig met zijn poot tegen een boom toen wij een situatie stonden te evalueren. Hij vond een hond dusdanig interessant dat hij door de overheerlijke geur totaal vergat wat hij allemaal aangeven moest bij het oversteken van een straat. En bijeen aantal hele smalle situaties besloot hij mij niet te beschermen maar mij er gewoon door heen te sleuren. Ook niet bepaald netjes.

Daarmee werd de toon van vandaag en wellicht van deze week gezet. Nike heeft niets aan 5 keer vriendelijk vragen. Nike wil duidelijk weten waar hij aan toe is. Naar vriendelijkheid luistert hij niet als hij zijn eigen plan wil trekken en terrein wil winnen. Ik mag een opdracht 1 keer vriendelijk. Een keer een nee vanuit mijn tenen. En zo nodig een korte correctie  met de riem.

Verder ben ik vandaag de uitdaging aangegaan met het oversteken van een hele grote drukke weg inclusief alle ingrediënten die deze weg moeilijk maakten. Veel verkeer, zebrapad, verkeerslichten, fietspaden. En vooral de Amsterdamse rijstijl van de bestuurders. Dood eng maar in alle rust voorzien van heel veel uitleg namen we stapje voor stapje deze weg. Wat was ik trots op mezelf en op Nike! We did it!  Om 16.00 weer terug naar het KNGF. Mens en hond waren uitgeput. Er is door iedereen keihard gewerkt!

Een overheerlijke maaltijd en een kop koffie op het terras. Vanavond nog een vrije avond. De komende 2 avonden weer theorie.

Nike komt zich even melden in het bos

Nike komt zich even melden in het bos

Dag 5

Alweer de laatste dag van de eerste instructie week. De voorspelde hitte bleef gelukkig uit. Het werd een iets betere dag om te lopen. Toch begonnen we ‘s morgens met de looptraining. Met de  cliënten naar het centrum van Amstelveen. Ik mocht weer als eerste lopen. Vandaag liep naast de trainster ook iemand mee uit de Raad van Bestuur. Deze man wilde graa een training meemaken. We begonnen met het lopen door een rustig stukje wijk. Vandaag passeerden we om te beginnen een hele drukke weg. Het viel ons op dat er bijzonder weinig auto’s stopten op deze weg. De wijk had rustige  maar hele smalle straten. Hier lag een werkdoel wat we volgende week gaan aanpakken. Nike mag daar iets secuurder in gaan werken. Ook vandaag bleef hij moeite houden met de gelijkvloerse stoepen. Soms ging het wel goed maar de momenten waarop hij gecorrigeerd moest worden moesten soms 5 keer over nieuw. Daarna het winkelcentrum in. Hij vond het geweldig! In het winkelcentrum moest hij de roltrap zoeken en die blokte hij keurig voor mij. We dwongen hem en hij bleef keurig weigeren. Uiteindelijk liep hij zelf weg van de roltrap en ging hij een prullebak en een bankje aanwijzen om te kijken of ik daar tevreden mee was. Nee das geen trap, leuk geprobeerd Nike maar je hebt het blokkeren goed gedaan. Daarna naar een draaideur. In eerste instantie wees hij beide invalide deuren ernaast aan en tot slot de draaideur zelf. Goed om te weten waar zijn voorkeur ligt! J En tot slot nog over de markt. Ook dat vond hij geweldig en het was keihard werken voor hem!

Tot slot nog even het parkje en het hier roepen maar dat was voor Nike geen enkel probleem!

 

Eind van de ochtend kwamen we weer terug op het KNGF en hadden we een uur apel les. Dit keer over de lastige buurvrouw die met haar hondje kennis wil komen maken op straat met jou geleidehond. We leerden wat we moesten doen. De ander even zeggen dat je zo in gesprek gaat maar eerst even je eigen hond onder apel wilt zetten. Dit bleek met Nike nog niet zo makkelijk. In de groep was voor deze oefening de huishond van 1 van de trainsters. Nike begon te blaffen naar deze hond. Kortom blog lezers, help mij straks op straat met je hond door even afstand te houden tot ik Nike onder apel heb, dat kletst een stuk makkelijker samen!

 

De middag training deden we in Ouderkerk aan de Amstel. Een rustige route met overhangende bomen, struiken en uiteraard nog steeds de focus op de stoepen.

Volgende week komen op het programma, de dierenwinkel, en het reizen met het ov. En tot slot het tekenen van de bruikleen overeenkomst. Nu eerst het weekend bij slapen.

20160825_150738Dag 4

Vanmorgen vertrokken we in alle vroegte direct na het ontbijt naar Amsterdam. Alle trainingen zijn in de wijk de Pijp. Wederom mocht ik beginnen ivm de hitte die zou gaan komen. Nike startte zowaar vandaag zonder problemen op. De strengheid van gisteren heeft duidelijk zijn vruchten af geworpen. En ook ik wordt mezelf steeds bewuster van mijn houding. Wat vooral beter ging was het Nike leiding laten geven. Natuurlijk omgeven door zat mooie leermomenten. WE hebben het accent wederom op de stoeprandjes gelegd. Het ging veel beter dan gisteren. Moeilijk blijven de gelijkvloerse oversteek momenten waarbij een fietspad op gelijke hoogte van de stoep ligt. Twee momenten had Nike een ferme NEE nodig en 1 moment een riem correctie. Deze binnen, Nike keek geschrokken achterom. Oh jee ze meent het echt serieus!

Op de route lag de AH. Nike vond dit kennelijk een erg leuke aktiviteit. Vol passie stoof hij de AH in. Een feest om met hem er door heen te lopen. Hij luisterde prima naar alle richting commando’s en wij maakten er gebruik van om bij het gedeelte met de koelingen en de vriezers even bij te praten. Heerlijk koel met deze hitte! Daarna het overteken op de zebra en het aangeven van de paal op bij de zebra. Dat deed hij keurig. Heel even nam Nike me vervolgens in de maling. Hij kent de weg door de trainingen en ik natuurlijk niet. Er was een obstakel op de stoep dus blokkeerde Nike mij. Ondanks mijn commando ga door bleef hij stok stijf staan. Dus het extra commando dat hij links moest (maar dan dus over de weg. Nee Nike had een ander plan. Hij stak de weg helemaal over en daar bleek het park te zijn. Daar ging hij liever heen. Nee vriend! Dat doen we niet. Terug naar de route. Uiteindelijk werd het een route van anderhalf uur!

Daarna een uur met mijn groepsgenootje gekletst. Zij had ook al gelopen en gingen de instructeurs met de 2 anderen op pad. Ik bleek de enige te zijn die door de supermarkt was geweest!

De apel les ging over het hier komen. Ik mocht beginnen. Eerst zonder afleiding. Dat ging zoals verwacht uitstekend. Daarna met afleiding. Dat ging minder goed. Nike vond zijn vriendinnetje met flostouw te leuk. Tot grote hilariteit verloren de andere groepsgenoten de controle over hun hond aan de riem en brak er een hond uit die  kantoortraining had. De hond ging dwars door een hekje wat voor een open deur stond.

Na deze oefening waren we klaar voor het loslopen in het bos. Een stuk aan de beugel door het bos waar het veilig was om los te laten. Daarna de oefeningen van vanmiddag gedaan om je hond te beheersen. En vervolgens los en vooral dolle pret. De honden genoten van elkaar, van het los mogen, van het water en de takken.

Als gevolg van een verbouwing moet vanavond de stroom eraf en ter compensatie is ons een les massage  bij de hond aangeboden. Morgen naar het winkelcentrum Amstelveen en naar de markt!

P1120138Dag 3

De eerste nacht met Nike op mijn kamer. De middag na de training van gisteren had hij nodig om zich flink te  ontladen en hij reageerde zijn spanning af op zijn mand. Zo erg dat ik begin van de avond besloot de mand uit het zicht te verwijderen. Dan maar op de grond slapen. Maar toen de nacht aanbrak en ik de mand weer neerzette voor een serieuze poging slaap, ging hij liggen en was eerder dan ik in een snurkslaap. Hij bleef keurig liggen en kwam pas zijn mand uit toen ik hem goedemorgen zei. Knappe man! Gauw aankleden, hem laten plassen en hem eten geven en door naar mijn eigen ontbijt om half 8. Normaal beginnen we de ochtend met gehoorzaamheid maar vandaag hadden de trainsters besloten om direct naar de stad te gaan, nu het nog koel was. Ik mocht ook als eerste lopen. Nike was daar niet bepaald blij mee. Hij was liever schoolziek thuis gebleven of in ieder geval niet als eerste gestart. Na 3 keer het vooraan commando om te gaan starten met lopen zette hij heel voorzichtig de pas erin. Eerder bleef hij stok stijf staan tot grote hilariteit van de groep. Eenmaal op pad liep hij lekker. Vandaag stonden oversteken, stoepranden en hem sturen in eigenwijs zijn op het programma. Nike is sinds gisteren vol in de uitprobeer modus gedoken. Hij gaat liever niet links en en besloot het hele commando links ineens niet meer te kennen. De stoepjes aangeven verslofte hij al gisteren en vandaag bakte hij daar helemaal niets meer van. Helemaal vergeten hoe het moest. Dat moest dus zonder beugel aan de riem in de train modus over. Stap 1 voorpootjes op de stoep en belonen. Oh die leek hij te denken…. Alle keren erna deed hij het perfect. Niet lang daarna zag hij een windhond aan de overkant op de stoep. Meneer vond de hond belangrijker, trok naar de stoeprand om te blaffen. Mijn stem ging dus eigenlijk de hele training in de ‘strenge’ modus.

Ook maakten we een mooie situatie mee waarin hij mij besloot te blokkeren. Er stonden op een lengte van 20 meter 3 grote obstakels verspreid op de stoep. Nike besloot er niet langs te gaan en blokkeerde mij. Ik spoorde hem aan omdat ik dacht dat hij er bij de eerste situatie wel tussendoor kon maar hij bleef weigeren. Uitgebreid werd deze situatie besproken want Nike en ik hadden beide gelijk. Die eerste kon wel maar de 3e echt niet. Ik mocht de situatie opnieuw inzetten en Nike was de beroerdste niet om mij gelijk te geven. Hij passeerde het eerste obstakel, het 2e ook maar het derde obstakel kon echt niet. Hij blokkeerde mij weer en we vervolgden onze weg langs de auto’s op de weg richting de stoep waar we verder konden. Hier was het ultieme geleide werk heel mooi te zien vanuit het perspectief vanuit Nike en vanuit mijzelf (gehinderd door mijn restvisus). Mijn trainster grapte “Maandag had je MAVO opdrachten, gisteren HAVO maar jullie stomen vandaag al door naar VWO opdrachten.  Leuk om te horen!

Na de lunch was het te warm om nog langer buiten te trainen. We kregen de les gehoorzaamheid binnen op de locatie. De les vandaag ging over corrigeren, wanneer en waarom. We leerden het rukje te geven aan de riem en uiteindelijk werd Nike verleidt met een knuffel zodat we het mochten uitproberen. Nike had op dat moment het rukje met de NEE echt wel nodig! De uitdaging was voor hem te leuk! Onder tussen toen de anderen bezig waren kreeg ik eigen opdrachten waar de anderen opnieuw moesten oefenen met zit af en naast. Ik mocht de commando’s proberen met Nike naast me in plaats van voor me en kreeg ik het commando ‘tussen’ om hem te lokken tussen mijn benen bij het zitten in de bus of trein.

Na de gehoorzaamheid gingen we verder over op het onderdeel spelen met de hond en verzorging van de hond. Kammen borstelen, douchen, teken verwijderen.

Moe maar voldaan sloten we de middag af. Even pauze maar vanavond hebben we de eerste avond theorie.

Doordat Nike zich nu al van zijn beste kant laat zien is het voor mij als ervaren hondenbezitter zelfs een uitdaging om niet alleen de hond te leren kennen maar meteen ook hem daarin te sturen tijdens het werken. Heel erg leerzaam!

 

Dag 2

20160823_144116Vandaag was de eerste dag waarop we vol aan de slag gingen. Na het ontbijt moesten we verzamelen op het uitlaatveld achter onze kamers. De honden werden voor ons uit de kennels gehaald door de trainsters. Een bijzonder moment want vanaf nu zijn de honden 24/7 bij ons met uitzondering van het weekend dat ik even naar huis mag om bij te slapen tussen de 2 weken in. Nike was blij om me te zien. Sprong zowat bij me op schoot. WE begonnen met een rondje uitlaten en daarna serieus aan de slag met een uur gehoorzaamheid. De commando’s zit af en naast werden herhaald. In mijn geval mocht ik proberen zonder stem, voer of riem commando, Nike toch de opdracht uit te laten voeren. Hij bleek het te doen. Ik zend dus duidelijke taal uit met mijn lichaam en hij kijkt er goed naar en begrijpt me. Wat een team work!

Daarna werd volgen uitgebreid behandeld. Op het terrein moeten de honden altijd netjes in de volgstand meelopen. Niet trekken, netjes meelopen en zodra ik aandacht wil moet hij kijken. Met mijn ervaring in de GG was dit een koud kunstje. Zowel met als zonder koekje voor de neus. De derde en vierde ronde werd er afleiding als troef ingezet door de trainsters en toen kon Nike toch niet de verleiding weerstaan om toch ook daar even aandacht aan te geven. Stil staan, opnieuw aandacht van mij en weer lopen.

Daarna voor het eerst met de bus naar Amsterdam Zuid Oost. Een rustig deel van de wijk, brede stoepen, relatief weinig verkeer. Om te beginnen met de dogsim een rondje door de wijk. Om er even in te komen. En daarna voor het echte werk met Nike. Wat een feest!

In dit eerste rondje hebben we vooral wat bochtjes gelopen en wat rustige oversteek momenten opgezocht. In deze eerste ronde werd uitgelegd waar Nike het liefste loopt. Hoe Nike denkt en wat hij van mij nodig heeft om zijn werk goed te kunnen doen.

Na de lunch voor de 2e ronde weer naar dezelfde plek. Nu niet het zelfde parcours als vanmorgen maar  gingen we op zoek naar de eerste uitdagingen. Schuin over moeten steken, maar ook een oversteek waarbij Nike moest beslissen dat het echt niet zou gaan en we op zoek moesten naar een alternatieve route om de stoep te bereiken. Op deze 2e ronde kwam de ware aard van zowel mij als Nike al naar voren en dat was mooi om te zien. Zo vond Nike bij de situatie waar we beslist niet over konden steken dat het best ging en we dan maar gewoon door een stuk zand met boomstronken en hondenpoep moesten lopen. Dat moest dus overnieuw! En toen deed hij het prima J Maar ik moet soms expres tempo inhouden om Nike de ruimte te geven beslissingen te nemen. Nike is geen hele snelle denker. Hij heeft er wat tijd voor nodig. Dat ging gedurende de route wel wat beter. Toen bleek dat hij wel wat slordig werd in het aangeven van stoepjes hebben we dat genoteerd als punt voor de komende dagen. Ook bij een zijspiegel van een auto vond hij het niet zo erg dat ik een blauwe plek opliep. Omdat ik op 50 meter van een winkelstraat woon zijn we ook voor het eerst door een stukje winkelstraat gelopen. Heel mooi om te zien hoe hard we daar samen werkten.

Het werk gedeelte zat erop voor vandaag. Nog even ontspannen op een losloop veld op school. Oefenen met fluiten en hier komen roepen. Maar de 2 honden waren zo verschrikkelijk moe dat er niet echt gerend werd maar gekeuveld. Na het eten is Team Nike neer geploft met de voetjes omhoog. Tot morgen allemaal! Ons lichtje is uit 🙂

20160822_110123Dag 1 Eindelijk was het vanmorgen dan zover! Om half 9 vertrokken we naar Amstelveen om op tijd aan te komen . Na een bak koffie de gebruikelijke voorstel ronde. De klas van de instructie bestaat uit 4 personen. Twee vrouwen en 2 mannen. En 4 labradors. Twee blonde en twee zwarte.

Na de voorstelronde werd een individuele rondleiding gegeven. De kamer, de gang, de huiskamer, de deur naar de bus en het restaurant.

Tot aan de lunch kwam Nike op mijn kamer. Uiteraard werd alles uitgebreid afgesnuffeld. En zoals het een echte labrador betaamd had hij binnen een minuut of 2 de deksel van de voerton verwijderd en stond hij oog in oog met een paar kilo overheerlijke hondenbrokken.

Het eerste uur op de kamer heb ik vooral met Nike heel veel geknuffeld en geapporteerd. Hij vond het geweldig! Daarna ging hij voor zijn rust even de kennel in en gingen wij lunchen. Een overheerlijke zeer uitgebreide lunch met soep, meerdere soorten brood, kaas vleeswaren zoet beleg en boter. Ook mochten we alles erbij drinken wat we wensten.

Na de lunch werden de honden opgehaald uit de kennel door de trainsters en gingen we aan de slag met het eerste stukje praktijk. De basis gehoorzaamheid. De commando’s zit, af en naast, Hoe geef je die en wanneer ondersteun je hem met riem, stem koek enz. Voor mij natuurlijk oude koek na jaren lange gehoorzaamheids training met mijn huishond Paco maar altijd leuk in een andere setting met een totaal andere hond!

Ook leerden we het in en uit tuigen van de hond. Leerden we de basis over alle andere benodigdheden die we gaan gebruiken zoals de riem, de halsband en het fluitje en de bel.

De middag leek te kunnen vliegen. Tot slot leerden we niet alleen zelf correct door een deur te gaan maar ook met de hond, die achter ons aan moet komen.

Nog een rondje om het vel om de hond uit te laten en daar ging Nike voor zijn laatste maaltijd en zijn laatste nacht in de kennel. Vanaf morgen ochtend zijn wij onafscheidelijk samen, ook de nachten!

Ik heb met mijn klasgenoten nog lang na zitten kletsen tot we naar het diner liepen. Van de kwaliteit van het diner waren we sprakeloos. Drie gangen! Soep vooraf, biefstuk,  gebakken aardappel en peultjes. Met als dessert, verse aardbeien en stratiatella ijs met walnoten. Zalig!

Na het diner en nog een kop thee in de huiskamer vertrokken we allemaal moe maar voldaan naar onze kamer. Nu al zin in morgen! De eerste dag vloog om!