Ongemakkeleuk

Close up kopfoto van Nike

U had afgesproken de klus op zondag te zullen klaren. De winkels gesloten en op deze manier hadden de winkeliers ook geen last van uw grote hoogwerker voor hun deur. 

Terwijl u naar uw auto loopt om iets te pakken ziet u mij het pleintje op komen lopen, recht op uw hoogwerker af, die de doorgang blokkeert. 

In uw hoofd draaien uw hersenen overuren. “Oooww shit, dit gaat niet goed…..ze is blind…. Die ziet de hoogwerker nooit….. “U besloot op mij af te komen lopen om te melden dat de doorgang versperd werd door een hoogwerker.

“Hoe ga ik dit aanpakken…. Hmm zou ze zien dat ik op haar af kom…. Moet ik misschien hallo roepen…. Of mevrouw….of….Wacht es ff…..ze heeft een bril op…..misschien ziet ze mijn hoofd wel….”

“Mevrouw, u kunt er niet langs hoor!” “ Zou ze me zien? Dichterbij kan haast niet….. Ik ga nog wel een stukje door mijn knieën….. dan ziet ze mij misschien wel”, ging het in uw gedachten verder.

Het begrip persoonlijke zone was u duidelijk even ontvallen. Wie had dat ooit gedacht dat ik met mijn slechte ogen ooit nog eens met alle goede bedoelingen ten spijt, neusharen kon tellen en het zweet op uw voorhoofd kon voelen. Toen ook de geur van uw adem via de kortste weg door mijn neus mijn trilhaartjes bereikte besloot ik gauw een stap achteruit te zetten. 

“Oh nee mevrouw, u hoeft niet terug te lopen, ik kan u gerust helpen via de weg te lopen.” Omdat u bang was dat u uit mijn beeld verdween deed u meteen weer een stap naar voren in mijn richting en ging opnieuw door de knieen zodat ik u in uw beleving misschien beter kon zien. 

“Uw hulp is aardig meneer maar mijn hond kan de situatie zelf ook oplossen”, probeerde ik om uit de situatie weg te komen. Ineens zag u dat ik mij liet begeleiden door een blindengeleidehond. “Hee vriend, ik had jou nog geen eens gezien!” U bukte zich voorover. U was een hondenvriend maar de regels betreft het niet aaien kende u niet helemaal. 

“Kom vriend, een mooie vrouw verdient het om door 2 mannen over straat begeleid te worden. Jij links, ik rechts. Haar zal niets overkomen!” Toen ik veilig om de hoogwerker heen was bleef u staan. Ondanks de ongemakkelijke situatie betrapte ik een glimlach op mijn gezicht en bedankte u nog even achteromkijkend. 

Dit bericht is geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Protected by WP Anti Spam