Wij waren al eens eerder aan elkaar voorgesteld. Toen u mij deze keer ontmoette, herkende u mij meteen. Omdat u mijn collega’s, die ook meededen aan de bijeenkomst, niet kende besloten we een voorstelrondje te doen. Altijd fijn om te weten in welke context mensen deelnemen aan een overleg. Mijn collega’s hadden zelf geen beperking maar waren allen ervaringsdeskundig op het thema van de bijeenkomst. Uzelf vertelde slechthorend te zijn.
Als projectleider kwam u ons bijpraten. Dit deed u zoals het een goede projectleider betaamt met veel enthousiasme. Met mijn piep kleine beetje restvisus nam ik af en toe waar dat u in uw enthousiasme erg bewegelijk was. Uw verhaal sprak boekdelen, uw bewegelijkheid was voor mij bijzaak.
Ineens bedacht u hardop dat, wat u uitbeeldde met uw lichaam, ik helemaal niet kon zien. U wilde uitermate inclusief zijn dus besloot u speciaal voor mij uit te leggen wat ik niet zag.
“Oh sorry, ik besef me dat jij helemaal niet kan zien wat ik uitbeeld met mijn handen.”
“Klopt, dacht ik…. Dat is attent!”
“Nou,” gaat u verder, “Ik vertel dit en doe zo.” Weer neem ik alleen bewegelijkheid waar maar wat u precies doet…. Geen idee….
U gaat verder met uw verhaal en u wil graag nog even verbaal benadrukken hoe grote voorstander u van inclusie bent. “Inclusie is verder denken dan dat wat je zelf gewoon vindt”, vertelt u. Ik schrijf hem meteen maar even mee in mijn aantekeningen. Deze zin kan ik vast nog eens ergens toepassen. Direct erna voelt u de behoefte weer opkomen om speciaal voor mij uw handgebaren te benoemen. “Even voor jou Domie, ik doe dus weer zo….. (en u wappert wat buiten mijn gezichtsveld). Dan besluit ik u toch even te onderbreken en u te vragen wat u met het woordje ‘zo’ bedoelt. ‘Zo’ heb ik namelijk nog steeds geen flauw idee wat u precies uitbeeldt. Als u verbaal uitlegt wat u uitbeeldt met uw handen vallen bij mij ook de kwartjes. Tja, inclusie is verder denken dat dat wat je zelf gewoon vindt. U bracht het direct prachtig in de praktijk. Uw gebaren verbaal ondertitelen is niet iets wat u dagelijks doet en dus is het voor u niet zo ‘gewoon’.
Wat fijn dat we beide vandaag van elkaar hebben kunnen leren. Ik inhoudelijk van uw verhaal en u heeft van mij iets over inclusie geleerd wat voor u niet zo ‘gewoon’ was.